Hoera, we hebben weer eens kortsluiting……
Tsja, je kunt zo’n opening met humor, met galgenhumor of bloedserieus benaderen. In het laatste geval krijg je zelf hoofdpijn, de loc heeft daar nooit last van. Mogelijk vindt u dat hij beroerd rijdt, zelfs dat interesseert hem niet, hij gaat als regel rustig door…..
Ik heb al vaker over dit onderwerp geschreven en u weet intussen dat als het een ‘gewoon’ probleem is, ik er niet meer over schrijf.
Kortom het moet dus weer een ‘gekkie’ zijn? Yep, helemaal juist!
De situatie: De loc rijdt redelijk netjes zijn rondjes, maar houdt soms in zonder dat t op een vaste plek is. Conclusie-1 na het zorgvuldig poetsen van de rails: het kan dus niet aan de rails etc. liggen, ‘t moet dus de loc zelf zijn.
De ultieme truc om dit soort vage kortsluitingen te vinden is even simpel als geniaal: Licht uit, trein ‘aan’. Dus in de avond op de baan gaan rijden, zo min mogelijk licht aan in de kamer en kijken of er ergens ‘iets’ gebeurt. Dat ‘iets’ is dus een kleine lichtflits, dus een soort mini vonkje. Dat ontdekt u geheid op deze manier.
U stelt daarna vast hoe sterk en vooral op welke plek/plekken dat fenomeen optreedt. U probeert die situatie zo dichtbij als mogelijk te krijgen en opnieuw goed kijken. Bijna altijd lokaliseert u op deze manier zeer nauwkeurig de plek des onheils. OK, plek gevonden, nu de details: welk plekje van die plek???
Let op, lees verder en lach, dan wel huiver: Het onderhavige voorwerp was een S18/6. Op een aantal plaatsen, maar vooral in een curve zag je zo nu en dan een lichtflitsje en op datzelfde moment hield de loc wat in en ging daarna in gewoon tempo weer door.
Plaats gelokaliseerd: Middelste aangedreven wiel, opvallend detail: alleen als het balansgewicht bijna in de onderste stand was, ontstond die flits.
OK, licht aan, loc op zijn rug in een lochouder, plus en min op een sleper aangesloten en de trafo op 4 gezet. Niets te zien…… Vervolgens het wiel in de uiterste stand naar links en vervolgens naar rechts geduwd en ja, daar was het weer. Exacte plek: de binnenzijde van de brandstofcilinder. Daar leek het wiel tegenaan te lopen. Test herhalen, nog nauwkeuriger kijken en ja dat wiel had de gebruikelijke speling, maar kwam toch akelig dicht in de buurt van dat stukje van die pomp aan de onderzijde van de ‘omloop’. Dan denk je ‘hoera’ gevonden, dat zijn overspringende vonkjes van het wiel naar het metaal van het huis. En als ervaren Expresser weet u dat het huis is verbonden met de massa (de middenrail) en de wielen waarop de positieve spanning staat daarvan geïsoleerd zijn door de kunststof bussen in elk wiel.
Nou dat bleek dit keer maar ten dele waar. Ik doe dit werk altijd onder een felle lamp, want dan zien die wat ouder wordende oogjes van me, toch wat meer details…. Pas na een paar keer kijken en hoe dichter dat wiel bij het frame kwam, ontdekte ik het echte probleem!
En geloof het of niet, dat was niet het wiel maar de ‘smeerpot’ van de drijfstang…
U weet wel, dat is dat kleine omhoogstekende deeltje dat op elke drijfstang zit en daar waar die drijfstang gekoppeld is aan het wiel.
Dat miezerige kleine stukje metaal steekt net iets boven de drijfstang uit en komt bij iedere omwenteling, als het aan de bovenkant is aangekomen, vlak bij de binnenkant van die waterpomp. Alleen hier liep het er niet ‘gewoon vlak bij, maar het scheerde er rakelings langs en zodra je boven de 4-5 Volt kwam, begonnen er daar de vonkjes over te slaan. Zoals te zien is op de bijgaande foto is er over een lengte van een paar tienden millimeter een verkleuring te zien die alleen dan ontstaat als er exact daar een ‘vlamboog’ (de ‘flits’) is geweest.
Ergo, de werkelijke oorzaak gevonden, de oplossing is dan relatief simpel.
Kap er af en in de hand nemen, vervolgens neemt u een slijptolletje, een freesje of iets dergelijks en haalt wat materiaal aan de binnenkant van die waterpomp weg. Zo tussen een halve en een hele millimeter aan de onderkant is genoeg. Laat het ietwat schuin lopen, zie foto 6.
Goed controleren of u er voldoende heeft afgehaald (onderstel met wielen er tijdelijk in terug) en als alles OK is, al het slijpsel uit de loc grondig verwijderen. Maak de kale plek schoon, ontvet het en schilder het zwart met een satijnglans. Als u de goede oude Humbrol verf op basis van een oplosmiddel daarvoor gebruikt komt u heel dicht in de buurt van de oorspronkelijke glans als de verf DROOG is! Bij andere verven eerst testen voordat u het gebruikt.
Als de verf goed is uitgehard (meestal pas na 2 dagen) kunt u de loc weer monteren en proefrijden. Als u de klus goed heeft gedaan, lees voldoende materiaal heeft verwijderd, is het probleem opgelost.
De diverse foto’s geven denk ik een duidelijk beeld van de ‘operatie’, met ietwat handigheid is dat geen probleem voor u.
Ga er maar van uit dat deze tip u vroeg of laat van pas zal komen en met deze informatie bent u op voorhand geïnformeerd.
Juist daarom zijn we lid van de TEVVN en/of bezoekt u deze website!
